Endoprotezoplastykę stawu śródstopno-paliczkowego palucha stosuje się w przypadku zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych tego stawu oraz w przypadku palucha sztywnego. Do tego typu schorzeń dochodzi w wyniku chorób reumatycznych, jałowej martwicy głowy pierwszej kości śródstopia i nadmiernej długości palucha a także z powodu
Paluch sztywny (hallux rigidus) to schorzenie zwyrodnieniowe, prowadzące do częściowej lub całkowitej utraty ruchomości w stawie śródstopno – paliczkowym dużego palca u stopy. To jedna z najczęstszych chorób, powodujących deformację oraz ból w obrębie palucha. Często mylona jest z paluchem koślawym. Oba zwyrodnienia dotyczą wprawdzie tego samego stawu, ale są to różne schorzenia, wymagające innej sztywny – przyczynySchorzenie może pojawić się w wyniku działania następujących czynników: Regularne mikrourazy stawu śródstopno-paliczkowego lub jeden, duży uraz powierzchni stawowej. Nieprawidłowości w budowie stawu oraz kości śródstopia. Dziedziczenie – występowanie choroby w rodzinie, zwiększa szanse na pojawienie się jej u przyszłych pokoleń. Choroby takie jak np. dna moczanowa, choroby chrząstki stawowej, jałowa martwica głowy pierwszej kości śródstopia. Nadmierna długość sztywny – objawyObjawy schorzenia nie należą do przyjemnych. Chory przede wszystkim odczuwa dolegliwości bólowe oraz problemy z ruchomością w obrębie dużego palca stopy (dotyczy to zarówno zgięcia jak i wyprostu palucha). Towarzyszy temu najczęściej zaczerwienienie, ocieplenie oraz powiększenie obrysu stawu śródstopno – paliczkowego. W zaawansowanym stadium rozwoju choroby, pojawiają się wyrośle kostne na powierzchni grzbietowej stawu, powodujące ból przy noszeniu obuwia. Wszystkie te czynniki przyczyniają się do znacznego dyskomfortu i problemów ze sprawnym poruszaniem sztywny – diagnozaIm wcześniej choroba zostanie zdiagnozowana, tym większa szansa na skuteczne leczenie zachowawcze. Dlatego w przypadku jakichkolwiek dolegliwości z paluchem, należy udać się do ortopedy. Podczas badania, lekarz sprawdza ruchomość stawu śródstopno-paliczkowego oraz poszukuje ewentualnych wyrośli kostnych, będących skutkiem choroby. Specjalista może zlecić badanie RTG, obrazujące stopień deformacji oraz uszkodzenia w obrębie sztywny – leczenie zachowawczeJeśli choroba nie jest w zaawansowanym stadium rozwoju, lekarz najczęściej koncentruje się na leczeniu zachowawczym chorej stopy. Terapia ta obejmuje: Chodzenie w odpowiednio dobranym obuwiu, nieuciskającym palców. Stosowanie indywidualnie dobranych wkładek ortopedycznych. Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Zabiegi fizykoterapeutyczne. Ćwiczenia rozluźniające, ciepłe kąpiele, masaże. Terapia manualna. Kinesiotaping, którego celem jest prawidłowe ustawienie palucha oraz jego zabezpieczenie. Zastrzyki sterydowe (blokady). Terapia osoczem sztywny – leczenie operacyjneBywa, że konieczna staje się operacja sztywnego palucha. Podczas zabiegu, chirurg usuwa wyrośla kostne, uwalnia przykurcz tkanek miękkich wokół stawu oraz oczyszcza go. W skrajnych przypadkach, kiedy doszło do całkowitego zniszczenia stawu, można go usztywnić lub zastąpić endoprotezą. Trzeba pamiętać, że operacja nie daje stuprocentowej gwarancji wyleczenia i związana jest z długotrwałą rehabilitacją ruchową oraz seriami zabiegów fizykoterapeutycznych (np. jonoforeza, laser, pole magnetyczne).Paluch sztywny – powikłania po operacjiPrzeprowadzenie zabiegów chirurgicznych, zawsze wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań. Do możliwych skutków ubocznych po operacji palucha sztywnego należą: Zaczerwienienie skóry stawu oraz rany pooperacyjnej.• Obrzęk, utrudniający sprawną rehabilitację. Dolegliwości bólowe w stawie. Krwiaki. Rozejście się rany. Powstanie zmian bliznowatych. Zaburzenia czucia skórnego. Uszkodzenie naczyń lub nerwów operowanej sztywny – leczenie w KrakowieW momencie pojawienia się jakichkolwiek dolegliwości w obrębie palucha, zapraszamy na konsultację ortopedyczną do naszego centrum medycznego. Po postawieniu diagnozy, lekarz przedstawia Pacjentowi plan skutecznego leczenia choroby. Zostaje on również poinformowany o postępowaniu prewencyjnym, które pozwoli uniknąć zabiegu chirurgicznego w przyszłości. W przypadku zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych, ortopeda kieruje chorego na operację stawu.
Operacja palucha sztywnego stopy Poznań - cena. Prezentujemy poniżej ceny procedury operacja palucha sztywnego stopy w 2 placówkach w Poznaniu. Najniższa cena wynosi 4800 zł w Szpital Medicus Bonus Środa Wielkopolska, najwyższa to 5900 zł, natomiast średni koszt to 5350 zł. Ile kosztuje operacja palucha sztywnego stopy w Poznaniu?
Przyczyn powstawania sztywnego i bolesnego palucha jest wiele. Powstaje on najczęściej w wyniku wad wrodzonych stóp, deformacji pourazowych pierwszego stawu śródstopno – palcowego, jako powikłanie po operacji stopy, najczęściej z powodu artrofibrozy. Z powodu zaburzenia kongruencji w pierwszym stawie śródstopno – palcowym, dochodzi do mechanicznego uszkodzenia i deformacji główki pierwszej kości śródstopia i narastania zmian wytwórczych na krawędziach powierzchni stawowych, pierwszej kości śródstopia i paliczka bliższego palucha. Zdjęcie 1 RTG pierwszego stawu śródstopno – palcowego Zdjęcie 2 RTG pierwszego stawu śródstopno – palcowego Paluch sztywny bolesny powinien być leczony operacyjnie, gdyż leczeniem zachowawczym nie jesteśmy w stanie zatrzymać procesu chorobowego, a wtórne zmiany wytwórcze na poziomie stawu w znacznym stopniu pogarszają rokowanie nawet po leczeniu operacyjnym z powodu zniszczenia chrząstki stawowej co w końcowym etapie kończy się endoprotezą pierwszego stawu śródstopno – palcowego, która nie jest wyjściem doskonałym, gdyż endoproteza wystarczy tylko na kilka lat (średnio do 7 lat) i trzeba ją wymieniać. Ostatecznym rozwiązaniem jest usztywnienie pierwszego stawu śródsopno-palcowego. Leczenie operacyjne zależy od stopnia zaawansowania zmian wytwórczych i zniszczenia chrząstki stawowej na poziomie pierwszego stawu śródstopno – palcowego. Przy dużym ograniczeniu wyprostu w stawie, i niewielkimi zmianami wytwórczymi, przy zachowanej chrząstce stawowej, kwalifikuję pacjentów do cheilektomii pierwszej kości śródstopia i shavingu stawu, bez osteotomii lub z osteotomią pierwszej kości śródstopia. Zdjęcie. 3 Zmiany wytwórcze na główce pierwszej kości śródstopia. Zdjęcie. 4 Usunięcie zmian wytwórczych po stronie przyśrodkowej. Zdjęcie. 5 Usunięcie zmian wytwórczych z przyśrodkowej i górnej części. Dotychczas jedynym sposobem leczenia bolesnego, sztywnego palucha, który powstaje w wyniku zmian zwyrodnieniowych pierwszego stawu śródstopno palcowego był shaving stawu poprzez usunięcie zmian wytwórczych i cheilektomii głowki pierwszej kości śródstopia z osteotomia korekcyjną. W bardziej zaawansowanych zmianach zwyrodnieniowych stosowano endoprotezy połowicze, których żywotność jest dość krótka i nie przekracza 7 lat. Definitywnym postępowaniem w wyniku w/w zmian było i jest usztywnienie pierwszego stawu środstopno palcowego. Ten sposób postepowania jest dobry dla osób o małej aktywności fizycznej i pozwala na prawidłowe funkcjonowanie w czynnościach codziennych. W dzisiejszych czasach ludzie powyżej 60-70 roku życia prowadzą dość intensywną aktywność fizyczną, która by była znacznie ograniczona przy usztywnionym paluchu. Postępy w endoprotezoplastyce stawów pozwoliły na stworzenie totalnej endoprotezy pierwszego stawu śródstopno palcowego, której żywotność w testach czynnościowych wynosi kilkadziesiąt lat, tak jak w endoprotezach stawu biodrowego czy kolanowego. Nowa cztero-elementowa endoproteza pierwszego stawu śródstopno palcowego pozwala na zachowanie pełnej ruchomości stawu i kilkudziesięcioletnia trwałość, pozwalając na zachowanie pełnej aktywności fizycznej. Zabieg założenia endoprotezy jest bardzo wymagający dla operatora i całego zespołu operacyjnego. Endoproteza składa się z czterech podstawowych elementów: śruby mocującej implant głowy, implantu głowy pierwszej kości śródstopia, śruby mocującej w paliczku bliższym i nakładki polietylenowej z bardzo trwałego nieścieralnego materiału imitującego powierzchnie stawową bliższą paliczka bliższego palucha. Taka konstrukcja daje bardzo dobrą stabilizację zarówno w pierwszej kości śródstopia jak i w paliczku bliższym palucha oraz bardzo dobry zakres ruchu. Zdjęcie 6. Endoproteza totalna pierwszego stawu śródstopno placowego Zdjęcie 7. Wyprost po założeniu endoprotezy Zdjęcie 8. Zgięcie po założeniu endoprotezy Zdjęcie 9. RTG
Buty po operacji haluksów. Po zakończeniu leczenia, a więc gdy lekarz powie, że nie trzeba już chodzić w specjalnym bucie ortopedycznym (najczęściej po 6 tygodniach) - czas na poszukiwanie wygodnych butów. Niestety dla wielu osób nie jest to łatwe. Dlaczego? Bo: - stopa nadal puchnie, jest grubsza, szersza i przez to nie mieści się
Sztywny paluch- charakterystyka Sztywny paluch to określenie schorzenia stawu śródstopno-paliczkowego palucha, który został zaznaczony na poniższym schemacie. Jego przyczyną jest uszkodzenie chrząstki stawowej (zmiany zwyrodnieniowe stawu), które wpływają na pojawienie się ograniczenia ruchomości, bólu i obrzęku. W początkowym etapie choroby mogą pojawiać się okresowe stany zapalne, gdzie dochodzi do zaostrzenia dolegliwości. Wraz z rozwojem zmian zwyrodnieniowych objawy przyjmują charakter przewlekły, staw funkcjonuje coraz gorzej, dochodzi do stopniowego ograniczenia ruchomości, przykurczu torebki stawowej i pojawienia się osteofitów. W późniejszym etapie rozwoju choroby paluch staje się zupełnie sztywny, obserwujemy znaczne zmniejszenie ruchomości zarówno w zgięciu, jak i w wyproście. Zanim jednak dojdzie do takiego całkowitego ograniczenia ruchomości, pacjent miesiącami, a nawet latami zmaga się z bólem. Wszelkie schorzenia w obrębie stawu śródstopno-paliczkowego palucha utrudniają codzienne funkcjonowanie. Możemy powiedzieć, że są wręcz dużo bardziej uporczywe, niż choroby w obrębie innych stawów palców. Dlaczego? Właściwa praca stawu śródstopno-paliczkowego jest potrzebna do prawidłowego chodu. W końcówce fazy podporu nasz paluch zgina się grzbietowo, co możecie zaobserwować na poniższym zdjęciu. Zwróćcie uwagę, jak duży zakres ruchu w kierunku zgięcia potrzebujemy. Jeżeli staw jest bolesny, a jego ruchomość ograniczona, stopa nie ma możliwości prawidłowego przetoczenia po podłożu. Każdy krok może zatem wywoływać dolegliwości. Zmiany zwyrodnieniowe stawu śródstopno-paliczkowego palucha powodują ból nie tylko przy chodzeniu. Niektórzy zgłaszają uczucie przeszywającego prądu w momencie, gdy palec zahaczy o jakiś przedmiot. Pacjent może odczuwać dolegliwości także podczas noszenia butów czy wąskich skarpetek, ponieważ każdy ucisk w obrębie stawu może powodować podrażnienie. W okresie znacznych zaostrzeń objawów ból pojawia się także w spoczynku. Zgięcie grzbietowe palucha w czasie chodu Sztywny paluch najczęściej rozwija się latami. Warto zatem reagować już na pierwsze dolegliwości bólowe i nie zwlekać z wizytą u lekarza. W czasie spotkania specjalista zbada staw, a następnie zleci dodatkowe badania. W pierwszej kolejności najczęściej wykonywane jest klasyczne zdjęcie RTG. Już na podstawie tego podstawowego badania jesteśmy w stanie ocenić stopień degeneracji chrząstki stawowej. Co więcej, w procesie diagnostyki należy wykluczyć wszelkie inne możliwe ogólnoustrojowe przyczyny choroby palucha. Sztywny paluch- przyczyny Badacze nie są zgodni co do etiologii sztywnego palucha. Literatura podaje wiele możliwych przyczyn, niestety większość z nich jest wciąż kwestionowana. Faktem jest, że sztywny paluch pojawia się częściej u osób po 50 roku życia. Dlaczego tak się dzieje? Zauważcie, że nasze stawy ulegają zużyciu, a choroba zwyrodnieniowa dotyka głównie pacjentów starszych. Oczywiście to, jak szybko takie zmiany występują, jest sprawą dość indywidualną, zależną od czynników genetycznych. Badania z 2003 r. pokazały, że u większości pacjentów ze sztywnym paluchem problem ten występował także u innych członków rodziny. Rozwój zwyrodnienia stawu śródstopno-paliczkowego może zapoczątkować uraz. Zwichnięcia, skręcenia, złamania w obrębie stawu wpływają na proces degeneracji chrząstki i wcześniejsze zmiany zwyrodnieniowe. W przypadku poważniejszych urazów usztywnienie palucha może nastąpić bardzo szybko, nawet w ciągu miesięcy po zdarzeniu. Sztywny paluch może pojawić się także jako powikłanie po zabiegu operacyjnym np. po korekcji palucha koślawego. W czasie każdej ingerencji chirurgicznej lekarz musi przedostać się przez tkanki, co jest pewnego rodzaju traumą dla tkanek. W wyniku zabiegu dochodzi zatem do obrzęku, stanu zapalnego i ograniczenia ruchomości stawu. Właściwe postępowanie rehabilitacyjne po operacji ma na celu jak najszybsze przywrócenie zakresu ruchu. Niestety w przypadku braku ćwiczeń i terapii manualnej u części osób może dojść do powikłań i usztywnienia stawu. Zmiany zapalne w stawach palucha mogą także być związane z pewnymi chorobami ogólnoustrojowymi. Jedną z częściej występujących jest dna moczanowa, polegająca na odkładaniu się złogów kryształów moczanu sodu w stawach, które niszczą chrząstkę stawową. Sztywny paluch może rozwinąć się u pacjentów z chorobami reumatoidalnymi, rzadziej także w wyniku oddzielającej martwicy chrzęstno-kostnej. Podejrzewa się, że wcześniejsze zużycie stawu śródstopno-paliczkowego palucha może mieć związek z pewnymi czynnikami biomechanicznymi, jednakże temat ten podlega ciągłej debacie. Pierwsza kwestia to hipermobilność stawu, czyli nadmierna jego ruchomość. Nadmobilne stawy generalnie dużo szybciej ulegają uszkodzeniu, co ma związek z większym obciążeniem jego biernych elementów. W miarę upływu lat taki nadruchomy staw wbrew pozorom może mieć coraz mniejszy zakres ruchu, a w przypadku palucha możemy mieć do czynienia z pojawieniem się całkowitej sztywności. Kolejna kwestia to elementy związane z budową stopy, które mogą teoretycznie predysponować do większego obciążenia stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Wiele doniesień naukowych bierze pod uwagę pewien wariant anatomiczny polegający na nadmiernym uniesieniu 1 kości śródstopia. Takie ustawienie może mieć podłoże genetyczne. Niestety wyniki badań są sprzeczne, nie potwierdzają jednoznacznie takiej zależności. Literatura wymienia także inne możliwe elementy mogące mieć wpływ na większe obciążenie stawów palucha. Należą do nich: dłuższy paliczek proksymalny, nieprawidłowe położenie lub usztywnienie trzeszczek, paluch koślawy czy dodatkowa kość łódkowata. Przyczyną sztywnego palucha mogą być także kwestie związane z tkankami miękkimi, mięśniami działającymi na stopę. Po pierwsze, bierze się pod uwagę mięsień zginacz długi palucha i rozcięgno podeszwowe. Sztywność tych struktur może ograniczać ruchomość stawu i wpływać na jego przeciążenie. Po drugie, mięsień strzałkowy długi, który stabilizuje 1 kość śródstopia, a jego niewydolność może destabilizować staw palucha. Wszystkie te czynniki są raczej teoretyczne, nie mamy pewności, jak dużą rolę odgrywają w etiologii sztywnego palucha. Leczenie sztywnego palucha Leczenie sztywnego palucha to spore wyzwanie dla medycyny. Niestety działania zachowawcze często nie przynoszą znacznej poprawy, szczególnie w sytuacji, gdy zmiany są już bardzo zaawansowane. Rehabilitację najlepiej rozpocząć jak najszybciej, w momencie pojawienia się pierwszych symptomów schorzenia. W czasie leczenia staramy się ograniczyć stan zapalny, wprowadzając np. zabiegi fizykoterapeutyczne. Dodatkowo pracujemy nad ruchomością stawu śródstopno-paliczkowego, wykorzystując różnorodne techniki manualne. Uruchamiamy także usztywnione mięśnie, wprowadzamy ćwiczenia pobudzające głównie mięsień strzałkowy długi i inne stabilizatory stopy. Czy rehabilitacja jest w stanie pomóc? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta. Niestety z moich obserwacji wynika, że większość osób zgłasza się do specjalisty w momencie, gdy zmiany są już bardzo zaawansowane. W takich sytuacjach działania zachowawcze nie przynoszą spektakularnych efektów. W przypadku dużych zmian degeneracyjnych jedynym rozwiązaniem może pokazać się zabieg operacyjny polegający na usztywnieniu stawu. Pomimo że wielu pacjentów obawia się takiego rozwiązania, zazwyczaj przynosi ono bardzo dobre efekty. Staw usztywniany jest w lekkim zgięciu grzbietowym, co umożliwia prawidłowy chód. Niestety sztywny paluch to schorzenie postępujące. U większości pacjentów pomimo wcześnie rozpoczętego leczenia, w miarę upływu czasu będzie dochodziło do coraz większej degeneracji stawu. Zmiany zwyrodnieniowe to proces, którego nie da się zatrzymać. Działania rehabilitacyjne bardzo różnie działają na pacjentów. U niektórych udaje się zmniejszyć dolegliwości bólowe, u innych stany zapalne są tak ostre, że walka z nimi jest bardzo trudna. W trudniejszych przypadkach lekarze często decydują się na okresowe podawanie leków przeciwzapalnych lub ostrzyknięcie sterydowe stawu. Leczenie sztywnego palucha powinno być zatem prowadzone pod nadzorem zarówno lekarza, jak i fizjoterapeuty. Rehabilitacja sztywnego palucha
Rehabilitacja rozpoczyna się już przed samą operacją palucha sztywnego. W jej skład wchodzi m.in.: nauka chodu w bucie odciążającym przodostopie, wyjaśnienie wczesnego postępowania pooperacyjnego oraz omówienie kolejnych etapów powrotu do pełnej sprawności. Po określonym przez lekarza czasie, zależnym od rodzaju operacji należy
W mało zaawansowanych przypadkach leczenie palucha sztywnego można zacząć od leczenia zachowawczego. Stosuje się miejscowe chłodzenie, leki przeciwzapalne doustne oraz miejscowe. Często dużą poprawę przynosi stosowanie odpowiedniego obuwia – zwykle ulgę przynosi noszenie butów o dość sztywnej podeszwie zapobiegającej nadmiernemu ruchowi w stawie śródstopno-paluchowym. Dobrze, jeżeli buty mają dodatkowo podeszwę o kołyskowej budowie ułatwiającej przetaczanie stopy. Ulgę mogą dać również zabiegi rehabilitacyjne przeciwzapalne, takie jak: krioterapia, pole magnetyczne, jonoforeza. Nie zaleca się natomiast prób „rozćwiczenia” nie udaje się uzyskać zwiększenia zakresu ruchomości, za to często można w ten sposób zmniejszyć stan zapalny i dolegliwości bólowe. Nie ma obecnie dowodów na skuteczność leczenia palucha koślawego poprzez iniekcje dostawowe z kwasu hialuronowego lub osocza bardziej zaawansowanych przypadkach palucha sztywnego konieczne jest leczenie operacyjne. Metod operacji palucha sztywnego jest dużo, wybór właściwej zależy przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby. W mało zaawansowanych stadiach, leczenie palucha sztywnego można zacząć od leczenia zachowawczego. Ważne jest też doświadczenie chirurga stopy oraz akceptacja przez pacjenta danej metody leczenia. Zdjęcie: Operacja palucha sztywnegopowstawania osteofitów (wyrośli kostnych) w obrębie stawu śródstopno-paluchowego. Osteofity powodują miejscowe drażnienie tkanek miękkich oraz ograniczają zakres ruchomości w stawie,uszkodzenia chrząstki stawowej – co z kolei powoduje przewlekły stan zapalny oraz odsłonięcie zakończeń nerwowych znajdujących się w warstwie podchrzęstnej (sama chrząstka stawowa jest nieunerwiona). W bardziej zaawansowanych przypadkach palucha sztywnego konieczne jest leczenie operacyjne Metod operacji palucha sztywnego jest dużo, wybór właściwej zależy przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby W mało zaawansowanych przypadkach palucha sztywnego leczenie można zacząć od leczenia zachowawczego Metody operacyjne możemy podzielić na te, które zachowują staw i te, które nie zachowują naturalnego stawu z powodu zbyt rozległego zniszczenia chrząstki stawowej. Warto zaznaczyć, że na chwilę obecną nie istnieją metody regeneracji chrząstki to jedna z częściej wykonywanych operacji palucha sztywnego, choć w naszej opinii jest ona nadużywana. Przynosi dobre wyniki we wczesnych etapach choroby. Polega na ścięciu grzbietowej 1/3 grubości głowy I kości śródstopia. W ten sposób usuwamy osteofity występujące po grzbietowej stronie, a także likwidujemy uderzanie podstawy palucha w grzbietowy fragment głowy I kości śródstopia. Operację można wykonać z dostępu grzbietowo-przyśrodkowego bądź z dostępu przyśrodkowego. Jest to dobra metoda do przypadków mało zaawansowanych, gdzie głównym problemem jest obecność natomiast zaobserwować nadużywanie cheilectomii – w bardziej zaawansowanych przypadkach zwykle nie daje dobrych wyników. Czasami popełniany jest również błąd polegający na usunięciu jedynie osteofitów. Cheilectomię można łączyć z innymi metodami przy bardziej zaawansowanych zmianach. Niewątpliwą zaletą metody jest jej stosunkowo nieduża inwazyjność. Pacjent może tego samego dnia wyjść do domu, może też od razu w pełni obciążać stopę. Zdjęcie: RTG osteofit na grzbietowej stronie głowy I kości śródstopia Jest to osteotomia paliczka proksymalnego palucha. Polega na wycięciu trójkątnego fragmentu z paliczka palucha co powoduje jego zagięcie do góry. Jest to korzystne, ponieważ w paluchu sztywnym obserwujemy ograniczenie zgięcia grzbietowego. Osteotomia Moberga dość szybko się zrasta, nie wymaga specjalnego unieruchomienia. Wykonuje się ją jako dodatek do innych operacji palucha sztywnego, nie jest raczej stosowana jako metoda I kości śródstopia przynosi duże korzyści – powoduje zmniejszenie obciążeń przenoszonych przez staw śródstopno-paluchowy. Powoduje również rozluźnienie tkanek miękkich otaczających staw – dzięki temu staw staje się mniej zwarty, poprawia się zakres ruchomości i zmniejszają dolegliwości dobrym wskazaniem jest sytuacja, jeżeli u pacjenta I kość śródstopia jest najdłuższą kością śródstopia (najczęściej najdłuższa jest II kość śródstopia). Osteotomie skracającą I kość śródstopia łączy się zazwyczaj z cheilectomią. W Poradni Chorób Stopy wykonujemy osteotomię Weil’a I kości śródstopia. Zazwyczaj przynosi bardzo dobre efekty w przypadkach mało i średniozaawansowanych. W przypadkach zaawansowanych, gdzie praktycznie nie ma już chrząstki stawowej należy rozważać inne metody operacyjne. Zdjęcie: Osteotomia Weil I kości śródstopia RTG AP Zdjęcie: Osteotomia Weil I kości śródstopia RTG boczneNowoczesne metody leczeniapalucha sztywnegoPaluch sztywny / Novum Ortopedia Leczenie palucha sztywnego zależy od stopnia zaawansowania zmian zwyrodnieniowych i stopnia nasilenia dolegliwości bólowych, aktywności pacjenta. Decyzja o sposobie leczenia jest podejmowana obuwia z twardą, płaską podeszwą o szerokim przodzie (dla zmniejszenia ucisku na palce stopy), kołyskowa podeszwa (patrz zdj. 5)Fizykoterapia – działanie przeciwzapalne stawu MP IOrtezy usztywniające staw MP I– ortezy, zmniejszają zapalenie ale nawet długotrwałe stosowanie nie usuwa przyczyny dolegliwościModyfikacja aktywnościIniekcje dostawowe zdj. 5 But o kołyskowej podeszwie Należy podkreślić że nieoperacyjne metody leczenia palucha sztywnego są ograniczone. Możemy jedynie zmniejszyć dolegliwości bólowe ale zmiany powstałe w stawie MPI nie ulegną zmniejszeniu. Dlaczego należy zdecydować się na operacje palucha sztywnego?Jest to schorzenie postępujące, wraz z upływem czasu zmniejsza się zakres ruchomości w stawie MP I, dolegliwości bólowe nasilają się, zwyrodnienie obejmuje większy zakres struktur stawu MP I wymagających leczenia. Przy bardziej zaawansowanych zmianach zakres operacji jest większy a często możliwe jest już tylko wykonanie usztywnienia zajętego zmianami stawu. Chód ze zmianami zwyrodnieniowymi jest zaburzony – pacjent oszczędza wewnętrzną części stopy, oszczędza zajętą kończynę co skutkuje zmianami w innych wyżej położonych stawach zajętej kończyny, kręgosłupa oraz przeciążeniem kończyny po drugiej operacyjnym usuwamy przyczynę dolegliwości bólowych oraz wpływamy na zwiększenie zakresu ruchomości w stawie MPI, usuwamy powstałe zniekształcenie stopy, zahamowujemy rozwój zniekształcenia. W przypadku zmian zwyrodnieniowych III stopnia leczenie polega na wykonaniu usztywnienia stawu MPIGwarantujemy naszym pacjentom opiekę na każdym etapie leczenia na najwyższym poziomie. Dzięki stworzeniu wyszkolonego i doświadczonego zespołu ludzi; pań pielęgniarek, lekarzy, rehabilitantów. Gdy zmiany zwyrodnieniowe są nasilone, ból uniemożliwia komfortowe przemieszczanie się i nie mam poprawy po leczeniu zachowawczym jedyną skuteczną metodą leczenia jest leczenie operacyjne Dysponujemy kilkoma skutecznymi metodami operacji palucha wyborze danej metody operacyjnej decyduje stopień zaawansowania zmian, charakter zmian oraz oczekiwania pacjenta. Według danych naukowych leczenie operacyjne jest jedyną skuteczną metodą leczenia palucha sztywnego. Cheilektomia to najczęściej wykonywana operacja w przypadku leczenia umiarkowanych zmian zwyrodnieniowych stawu MP ona na wycięciu wyrośli kostnych z głowy I kości śródstopia oraz paliczka palucha (ryc. 6). W wyniku tego uzyskujemy zniesienie dolegliwości bólowych stawu MP I, zwiększenie zakresu ruchomości w stawie, możliwość bezbólowego poruszania się. ryc. 6 schemat stawu MP I widok od bokuWyrośla kostne które usuwamy Dzięki takiej technice pacjent może opuścić ośrodek zabiegowy już w dniu operacji, może mieć wykonaną korekcję jednoczasową obu stóp a także może obciążać kończynę bezpośrednio po operacji. Pozwala ona na wdrożenie rehabilitacji, wykonywania ćwiczeń zakresu ruchomości stawu MPI już w dniu operacji przez co pacjent bardzo szybko wraca do pełni sprawności w 3-5 tyg. W przypadku konieczności uzyskania większego zakresu ruchomości w stawie MP I wykonujemy osteotomie typu Moberg. Zabieg ten polega na wycięciu „klina” otwartego do góry w paliczku proksymalnym palucha oraz zespolenia kości przy pomocy klamry. Klin wycięty z paliczka palucha zdj 7. RTG boczne po osteotomii MOBERG W przypadku zmian zwyrodnieniowych o średnim zaawansowaniu posługujemy się osteotomią skracającą I kość śródstopia – Osteotomia wg. Hohmanna lub też wszczepienia endoprotezy stawu MPI – Futura Primus Flexible Great Toe (FGT). Osteotomia części dystalnej I kości śródstopia wg. Hohmanna polega na przecięciu głowy pierwszej kości śródstopia pod kątem 45st. i przesunięciu głowy temu uzyskujemy odbarczenie stawu MP I, zwiększenie zakresu ruchomości a także obniżenie głowy I kości śródstopia. Zabieg ten polega na usunięciu stawu MPI i zastąpieniu go silikonowym implantem. Dzięki temu odzyskujemy bezbolesny ruch w stawie MPI. Jest to zabieg dedykowany dla starszych osób, mniej przypadku zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych jedną sprawdzoną metodą operacji (tzw. złotym standardem) jest wykonanie usztywnienia stawu śródstopno-paliczkowego pierwszego (artrodeza stawu śródstopno-paliczkowego pierwszego)Zabieg polega na usunięciu wyrośli kostnych stawu MPI, przygotowaniu powierzchni do zespolenia oraz wykonania stabilizacji paliczka proksymalnego z pierwszą kością śródstopia przy pomocy płyty i śrub. Paluch sztywny – leczenie, operacja – Gabinet podologiczny Foot-Med KrakówUmów wizytę u dr. Jana Paradowskiego – kliknij tutajCzym jest tzw. paluch sztywny?Paluch sztywny (hallux rigidus) jest schorzeniem stawu umiejscowionego u podstawy dużego palca u ból i sztywność w obrębie stawu i sprawia, że z czasem coraz trudniej jest zgiąć palec. Termin ‘hallux’ oznacza duży palec u stopy, a ‘rigidus’ sztywność, niemożność zgięcia. Schorzenie noszące nazwę ‘paluch sztywny’ jest rodzajem choroby zwyrodnieniowej choroba może dawać duże dolegliwości, a nawet ograniczać sprawność, ponieważ paluch jest używany przy chodzeniu, schylaniu się, wspinaniu i staniu. Wielu pacjentów myli paluch sztywny z halluksem, który dotyczy tego samego stawu, ale jest innym schorzeniem, wymagającym innego rodzaju paluch sztywny jest postępującym schorzeniem, zakres ruchów w obrębie palucha zmniejsza się w miarę upływu czasu, aż do końcowego stadium sztywności, kiedy to paluch staje się odrętwiały lub dochodzi do stanu zwanego ‘zamrożonym stawem’.PrzyczynyNajczęstszymi przyczynami wystąpienia palucha sztywnego są: wadliwa funkcja (biomechanika) i nieprawidłowości strukturalne stopy, które mogą prowadzić do choroby zwyrodnieniowej stawów w obrębie rodzaj choroby stawów – który wynika ze zużycia – zazwyczaj rozwija się u osób dotkniętych defektami, które zmieniają sposób funkcjonowania ich stopy i palucha. Dla przykładu, osoby z obniżonymi łukami stopy lub nadmierną pronacją (podwijaniem się) kostek, są podatne na rozwijanie się palucha niektórych osób skłonność do występowania palucha sztywnego jest rodzinna i jest skutkiem dziedziczenia budowy stopy podatnej na rozwinięcie tego schorzenia. W innych przypadkach jest ono związane z nadmiernym obciążaniem, zwłaszcza u osób wykonujących czynności lub pracę, która zwiększa nacisk na duży palec, są to np. pracownicy, którzy muszą się pochylać lub kucać. Paluch sztywny może być także skutkiem urazu, takiego jak uderzenie się w palec. Może powstawać również w wyniku chorób zapalnych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów lub dna moczanowa. Twój chirurg może określić przyczynę palucha sztywnego i zalecić najlepsze wczesnych objawów zaliczają się:Ból i sztywność palucha podczas jego obciążania (chodzenia, stania, pochylania się)Ból i sztywność nasilające się podczas zimnej, wilgotnej pogodyTrudności z wykonywaniem niektórych czynności (bieganie, kucanie)Opuchlizna i stan zapalny wokół stawuW miarę rozwoju choroby mogą pojawić się dodatkowe objawy, takie jak:Ból , nawet w spoczynkuTrudności w noszeniu obuwia, z powodu powstawania wyrośli kostnychTępy ból w obrębie biodra, kolana lub dolnej części pleców, spowodowany zmianą sposobu chodzeniaUtykanie (w poważnych przypadkach)DiagnozaIm wcześniej schorzenie zostanie zdiagnozowane, tym łatwiej jest je leczyć. Z tego powodu najlepiej będzie, jeśli udasz się do chirurga, gdy tylko zauważysz pierwsze objawy. Jeśli poczekasz aż do momentu powstania wyrośli kostnych, trudniej będzie wyleczyć Twoje diagnozowania palucha sztywnego chirurg zbada Twoją stopę i będzie poruszał Twoim dużym palcem, by określić jego zakres ruchów. Zdjęcie rentgenowskie pomaga w określeniu obecności zapalenia stawów oraz oceny obecności wyrośli kostnych lub innych nieprawidłowości, które mogły powstać w przebiegu zachowawczeW wielu przypadkach wczesne podjęcie leczenia może zapobiec lub opóźnić konieczność leczenia chirurgicznego w przyszłości. Leczenie łagodnych lub umiarkowanych przypadków palucha sztywnego obejmuje następujące metody:Zmiana obuwia. Buty z szerokimi noskami wywierają mniejszy nacisk na Twój palec. Buty o sztywnej lub zaokrąglonej podeszwie również mogą być ortopedyczne. Dopasowane wkładki ortopedyczne mogą poprawić funkcję niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, mogą być zalecane w celu zmniejszenia bólu i stanu steroidów może zmniejszyć stan zapalny i ultradźwiękami lub inny rodzaj fizjoterapii może być wykorzystany w celu przyniesienia tymczasowej konieczna jest operacja?W niektórych przypadkach operacja chirurgiczna jest jedynym sposobem na zlikwidowanie lub zmniejszenie bólu. Istnieje kilka metod operacji stosowanych w leczeniu palucha sztywnego. Wybierając procedurę lub połączenie kilku metod, dostosowanych do danego przypadku, chirurg weźmie pod uwagę stopień deformacji, określony w oparciu o zdjęcie rentgenowskie, Twój wiek, poziom Twojej aktywności i inne czynniki. Długość okresu rekonwalescencji będzie zależeć od rodzaju przeprowadzonej wizytę u dr. Jana Paradowskiego – kliknij tutajdr Jan Paradowski ©Paluch sztywny – przyczyny, objawy, leczenieMasz ograniczenia ruchomości w obrębie palucha? Odczuwasz ból w dużym palcu podczas chodzenia? Pojawił się obrzęk? Możesz cierpieć na schorzenie występujące pod nazwą paluch sztywny (hallux rigidus). Jego przyczyna związana jest ze zmianami zwyrodnieniowymi stawu śródstopno-paliczkowego palucha. W przeciwieństwie do haluksa, czyli palucha koślawego w przypadku palucha sztywnego nie występuje odchylenie palucha, czy też przyśrodkowe przemieszczenie pierwszej kości śródstopia. Ewentualnie jest ono bardzo ma charakter postępujący i może skutkować nawet całkowitym zniszczeniem stawu śródstopno-paliczkowego. Paluch sztywny dotyka najczęściej osoby dorosłe pomiędzy 30, a 60 rokiem życia. Leczenie palucha sztywnego polega na zabiegach fizykoterapeutycznych oraz specjalnie dobranych ćwiczeń. Dowiedz się więcej na temat tego schorzenia. Sprawdź, jakie objawy daje paluch sztywny, jakie są przyczyny powstania dolegliwości i jak wygląda skuteczne leczenie?Przyczyny sztywnego palucha są bardzo zróżnicowane. Na przestrzeni ostatnich lat i wielu badań specjaliści ustalili, że paluch sztywny może być związany z poważnymi urazami palucha (np. złamania). Także mikrourazy palucha, które nie wymagają z reguły opieki lekarskiej mogą z czasem prowadzić do palucha sztywnego. Dotyczy to przeważnie sportowców, w tym głównie piłkarzy oraz zawodników sztuk walki. Jest to związane z kontaktowością tych dyscyplin sportu. Znacznie rzadziej mikrourazy w obrębie palucha przytrafiają się koszykarzom, lekkoatletom, czy tenisistom. Na rozwój palucha sztywnego wpływ ma również tego schorzenia u członków rodziny znacznie zwiększa szansę rozwoju omawianej choroby u przyszłych pokoleń. Warto jednak zaznaczyć, że predyspozycje genetyczne nie zawsze kończą się chorobą sztywnego palucha. Schorzenie może być też wywołane nieprawidłowościami w budowie stawu oraz kości śródstopia. Chodzi tu o kształt powierzchni stawowej oraz o nieprawidłową budowę głowy I kości śródstopia. Wśród innych przyczyn wymienia się nadmierną długość palucha, chorobę Charcota, dnę moczanową, choroby reumatyczne, czy też jałową martwicę głowy pierwszej kości już zostało wspomniane paluch sztywny daje takie objawy jak zaczerwienienie stawu śródstopno-paliczkowego, któremu może towarzyszyć obrzęk. Poza tym, występuje ograniczenie ruchomości w obrębie palucha. Pacjenci z tym schorzeniem skarżą się też na ból palucha, który doskwiera zwłaszcza w czasie poruszania się. Jest to szczególnie odczuwalne, gdy chodzi się w zbyt ciasnym obuwiu. Paluch sztywny może również być nieco ocieplony w porównaniu do innych części zachowawcze tego schorzenia polega przede wszystkim na nieinwazyjnych zabiegach fizjoterapeutycznych. Dodatkowo można zastosować ćwiczenia rozluźniające oraz terapię manualną. Niezwykle ważne jest również chodzenie w wygodnym obuwiu, które nie uciska palców. Jeżeli to możliwe, to warto wykonać sobie termoplastyczne wkładki ortopedyczne. Poprawiają one wydatnie komfort chodzenia, zmniejszają dolegliwości bólowe oraz poprawiają biomechanikę stopy. Wykonuje się je na podstawie badania komputerowego stóp. Właśnie dlatego są idealnie dopasowane do stóp pacjenta. Leczenie zachowawcze palucha sztywnego powinno być wielotorowe i obejmować:terapię falą uderzeniową, której skuteczność sięga 80%. Zabiegi falą uderzeniową doskonale rozluźniają ścięgna i mięśnie wokół stawu śródstopno-paliczkowego, zmniejszają obrzęk i ból. Terapia wspomaga również produkcję naturalnego kolagenu niezbędnego do prawidłowej pracy rozluźniające, których celem jest zmniejszenie obrzęku w stawie. W tym celu należy unieść wyprostowaną nogę tak, by była powyżej poziomu serca. Leżąc można sobie podłożyć pod stopę dwie poduszki, tak by krew odpływała ze stopy swobodnie w kierunku rozluźniające aparat mięśniowy stopy. Głównie chodzi o przetaczanie podeszwą stopy piłki tenisowej – od palców do pięty i z powrotemciepłe rozluźniające kąpiele i samodzielny masaż stóp oraz łydekpoprawę ruchomości, którą osiąga się stosując terapię manualną w obrębie stawów palucha i stopykinesiotaping korekcyjny, którego celem jest nie tylko zabezpieczenie palucha, ale i prawidłowego ustawienie gowygodne obuwie na płaskim obcasie, najlepiej sportowe. Chodzi o to, by pacjentowi było jak najwygodniej, by obuwie nie uciskało wkładki ortopedyczne formowane na ciepło, wykonywane na podstawie badania komputerowego stópW sytuacji gdy leczenie sztywnego palucha metodami nieinwazyjnymi nie przyniosło pożądanych rezultatów można wykonać zabieg chirurgiczny. Należy jednak pamiętać, że operacja palucha to rozwiązanie ostateczne, które nie daje 100% gwarancji wyleczenia i wiąże się ze żmudną rehabilitacją. Metody leczenia operacyjnego sztywnego palucha to:Cheilektomia – prosty zabieg, który polega na usunięciu wyrośli kostnych na grzbietowej powierzchni stawu śródstopno-podeszwowegoEndoprotezoplastyka stawu podstawno-paliczkowego paluchaZabieg wg Kellera-Brandesa – częściowe usunięcie podstawnego paliczka paluchaArtrodeza – usztywnienie stawu podstawno-paliczkowegoZanim jednak zdecydujesz się na zabieg chirurgiczny sztywnego palucha radzimy Ci wypróbować wszelkie metody leczenia Sztywny :: Centrum Medyczne Bimed ŁódźCzas zabiegu 60-90 zewnątrzoponowePaluch sztywnyChoroba zwyrodnieniowa stawów jest przewlekłą niezapalną chorobą stawów o etiologii wieloczynnikowej, będącą następstwem zaburzenia równowagi pomiędzy procesami regeneracji oraz degradacji chrząstki stawowej i tkanki podrzęstnej. Choroba znacznie ograniczająca zgięcie grzbietowe w stawie śródstopno-palcowym palucha. Dolegliwość ta wiąże się z bólem, stanem zapalnym i obrzękiem w obrębie palucha. Występuje nieco częściej u mężczyzn i rozwija się ok. 50 toku życia. Paluch sztywny to schorzenie z postępującym ograniczeniem ruchomości pierwszego stawu śródstopno-paliczkowego. Bolesne zwyrodnienie spowodowane ścieraniu się chrząstki na skutek czego powstają wyrośla kostne na powierzchniach schorzenia zależy od dolegliwości bólowych pacjenta oraz stopnia nasilenia zmian zwyrodnieniowych. W postaciach miernie zaawansowanych stosuje się leczenie zachowawcze, natomiast w znacznych dolegliwościach bólowych przeprowadza się leczenie zabiegiem pacjent kierowany jest najpierw na konsultację u ortopedy, który szczegółowo opowiada o jego przebiegu i informuje o ostatecznym to także dobry moment by porozmawiać o swoich wątpliwościach i zadać lekarzowi pytania. Zachęcamy pacjentów, by przed tą wizytą przygotowali listę nurtujących ich standardowe etapy zabiegu składają się:Zabieg i okres tuż po zabiegu:Obejmuje operację, wykonywaną w znieczuleniu zewnątrzoponowym. Chory musi być na czczo. Pacjent wraca do domu następnego dnia po zabiegu. Pacjent pozostaje w klinice około doby po jest przygotowywany do zabiegu i znieczulenia przez cały zespół lekarzy i kilkunastu godzinach od zabiegu pacjent może poruszać się z pomocą kul i specjalnego obuwia. Specjalistyczne obuwie trzeba nosić ok. 3-6tyg w zależności od wykonanego zabiegu operacyjnego. W celu bezpieczeństwa pacjent zaopatrywany jest w odpowiednie obuwie, które pozwala na odciążenie kila dni po zabiegu odczuwalny jest ból. Po zdjęciu szwów chirurgicznych rozpoczynamy rehabilitacje zgodną z harmonogramem odpowiednim dla danego rodzaju zabiegu sztywny to choroba zwyrodnieniowa stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Objawia się przede wszystkim ograniczeniem możliwości zgięcia grzbietowego tego stawu, dolegliwościami bólowymi, obrzękiem oraz stanem zapalnym w jego okolicy. Dodatkowo, w bardziej zaawansowanych stadiach, widać deformację stawu oraz na skutek wytworzenia się nieprawidłowych nawarstwień tkanki kostnej występuje dyskomfort przy noszeniu obuwia. Na ogół zniekształcenie pierwszego palca stopy (palucha) jest niewielkie. Dolegliwości bólowe pojawiają się na skutek uszkodzeniu chrząstki stawowej i pojawienia się wyrośli chrzęstno-kostnych na obrzeżach stawu ograniczających zakres ruchu. Często schorzenie występuje rodzinnie (czynnik genetyczny), na podłożu zmian przeciążeniowych spowodowanych zbyt dużym obciążaniem stawu (ciężka praca fizyczna, otyłość), w przebiegu chorób reumatologicznych (np. dna moczanowa, choroby chrząstki stawowej), po urazach przodostopia oraz idiopatycznie (nie można ustalić czynnika stymulującego wystąpienie choroby). Sposób leczenia uzależniony jest głównie od nasilenia dolegliwości oraz stopnia nasilenia zmian zachowawcze wskazane jest w postaciach miernie zaawansowanych lub gdy leczenie operacyjne jest zbyt dużym obciążeniem dla pacjenta. Stosuje się wkładki ortopedyczne, zabiegi fizjoterapeutyczne, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Okresową poprawę przynoszą sterydowe zastrzyki dostawowe (tzw. blokady) W zaawansowanej deformacji, przy znacznego stopnia dolegliwościach bólowych stosuje się leczenie operacyjne. Operacja sztywnego paluchaPodstawowe leczenie operacyjne polega na usunięciu wyrośli kostnych, uwolnieniu przykurczu tkanek miękkich wokół stawu i oczyszczeniu samego stawu. Decyzja o sposobie zaopatrzenia operacyjnego palucha sztywnego musi być podjęta indywidualnie – oprócz stopnia uszkodzenia stawu należy brać pod uwagę aktywność ruchową i oczekiwania pacjenta. Ostateczny efekt leczenia jest ściśle powiązany z przestrzeganiem zaleceń lekarskich i wykonaniem pełnego cyklu zabiegów rehabilitacyjnych indywidualnie zaplanowanych dla każdego zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub odcinkowymPobyt w oddziale› do kilku godzinZalecenia po zabiegu› pacjent nie powinien prowadzić samochodu, ani korzystać ze środków transportu publicznego.› opatrunki należy zmieniać zgodnie z zaleceniem lekarza. Należy unikać moczenia rany.› w okresie pooperacyjnym występuje obrzęk stopy i ból w miejscu operowanym. W celu zmniejszenia obrzęku należy ograniczyć chodzenie oraz utrzymywać nogę w pozycji uniesionej. Ból zwykle daje się opanować przepisanymi lekami.› wizyta kontrolna odbywa się w wyznaczonym terminie, jednak w przypadku wystąpienia zaczerwienienia, wycieku z rany, gorączki, nasilenia bólu i obrzęku należy skontaktować się z lekarzem.› zwykle zezwala się na częściowe obciążanie operowanej kończyny (opieranie się na pięcie). Można się również zaopatrzyć w specjalny but, dostępny w sklepie medycznym. Można pomagać sobie kulami łokciowymi.› okres oszczędzania operowanej stopy uzależniony jest od rodzaju wykonanej operacji i wynosi od 3 do 12 tygodni.› po zabiegu operacyjnym wymagane jest szybkie rozpoczęcie rehabilitacji, sprzyjającej szybszemu gojeniu ran i rozluźnieniu blizn. Rekonwalescencja› niezdolność do pracy zawodowej – od 3 do 12 tygodniLeczenie palucha sztywnegoPaluch sztywny (hallux rigidus) stanowi drugie obok palucha koślawego najczęstsze schorzenie dotyczące pierwszego stawu śródstopno-paliczkowego. Istotą choroby jest postępujące ograniczenie zgięcia grzbietowego palucha oraz dolegliwości bólowe stawu podczas chodu. Sztywność palucha wynika ze zmian zwyrodnieniowych, które powstają na bazie różnych czynników. Wybór metody leczenia jest zależny od stopnia zaawansowania choroby – początkowe stadia można leczyć zachowawczo poprzez terapię manualną, wkładki ortopedyczne oraz modyfikację obuwia. W przypadku bardziej nasilonych objawów podejmuje się leczenie operacyjne, które może polegać na usunięciu zmian zwyrodnieniowych, całkowitym usztywnieniu stawu lub wykonaniu endoprotezoplastyki (wszczepieniu sztucznej protezy stawu).Paluch sztywny objawia się bólem stawu śródstopno-paliczkowego dużego palca podczas chodzenia, gdy pięta unosi się nad podłoże i stopa przygotowuje się do odbicia. Przyczyną bólu jest konflikt po stronie grzbietowej stawu, gdy górna krawędź paliczka bliższego uderza o powierzchnię głowy kości śródstopia. Konflikt kostny wynika z obecności zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych, które ograniczają bierne zgięcie grzbietowe palucha. Na obrazach RTG stwierdza się zwężenie szpary stawowej oraz obecność wyrośli kostnych (osteofitów). Dolegliwości bólowe często uniemożliwiają pełne wspięcie na palce lub noszenie butów na wysokim sztywny jest chorobą postępującą, co oznacza, że można tylko spowolnić jej progres i leczyć ból objawowo. Ze schorzeniem stawu palucha wiążą się negatywne kompensacje ruchowe – by uniknąć bólu, pacjent przetacza stopę bardziej przez zewnętrzną jej krawędź. Dochodzi do utrwalenia nieprawidłowego wzorca chodu, który prowadzi do przeciążeń mięśni i stawów kończyny dolnej oraz powstawania palucha sztywnegoPrzyspieszone zmiany zwyrodnieniowe stawu śródstopno-paliczkowego mogą wynikać z poniższych czynników:Ostre urazy w obrębie palucha Często zdarzającą się kontuzją jest uraz typu „turf toe”, który polega na uszkodzeniu kompleksu torebkowo-więzadłowo-trzeszczkowego stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Do urazu dochodzi w mechanizmie nadmiernego zgięcia grzbietowego dużego palca podczas aktywności sportowych lub w wyniku przyjęcia pozycji siadu klęcznego na piętach z podwiniętymi palcami. Brak podjęcia odpowiedniego leczenia skutkuje niestabilnością stawu, która generuje szybsze zużywanie się chrząstki stawowej i rozwój zwyrodnienia. Paluch sztywny może rozwijać się także na tle przebytych złamań stawowych i stłuczeń w obrębie palucha, np. wskutek kopnięcia w twardą przeszkodę lub upadku ciężkiego przedmiotu na przód pierwszej kości śródstopia (płaskostopie, paluch koślawy) Uniesienie pierwszej kości śródstopia oznacza nadmierne dogrzbietowe zgięcie pierwszej kości śródstopia związane z hipermobilnością pierwszego promienia i nadpronacją stopy. Podczas chodu, w momencie uniesienia pięty nad podłoże dochodzi do nieprawidłowego dysbalansu pomiędzy wewnętrznymi siłami oddziałującymi na staw śródstopno-paliczkowy (napięciem mięśni i powięzi podeszwowej) a siłą działającą na paluch od strony podłoża. W efekcie dochodzi do patologicznych naprężeń tkanek i nierównomiernego rozkładu nacisku w obrębie chrząstki stawu. Warunki te stwarzają także stan ograniczonego zgięcia grzbietowego stawu jeszcze bez wyraźnych zmian strukturalnych stawu – jest to tzw. paluch ograniczony (hallux limitus). Uważa się, że hallux limitus może poprzedzać rozwój palucha dopasowanie powierzchni tworzących staw śródstopno-paliczkowy Słabsze dopasowanie powierzchni stawowych może być zmianą wrodzoną. Ponadto, nieprawidłowo zoperowany paluch koślawy z podwichnięciem stawu śródstopno-paliczkowego może prowadzić do pogłębienia artrozy i usztywnienia zapalne obejmujące staw śródstopno-paliczkowy palucha Najczęstszym schorzeniem atakującym drobne stawy układu ruchu jest reumatoidalne zapalenie stawów (RZS). Istotą choroby jest stan zapalny błony maziowej, który poszerza się na pozostałe struktury stawu, prowadząc do zwłóknienia aparatu torebkowo-więzadłowego, wtórnej destrukcji chrząstki stawowej i postępującego ograniczenia ruchomości stawu. RZS stanowi przyczynę mnogich zniekształceń palców stóp oraz nabytego płaskostopia. Aby zmniejszyć progres deformacji, w okresie zaostrzenia RZS nie należy nadmiernie przeciążań stóp oraz stosować indywidualne wkładki ortopedyczne wykonane z miękkich schorzeniem prowadzącym do rozwoju palucha sztywnego jest podagra (dna moczanowa), która atakuje wybiórczo pierwszy staw śródstopno-paliczkowy. Stan zapalny rozwija się wskutek odkładania się kryształów kwasu moczowego w stawie palucha. Objawami podagry jest okresowe zaczerwienie, obrzęk i bolesność stawu śródstopno-paliczkowego palucha nasilające się po spożyciu produktów mięsnych. Postępowanie polega na modyfikacji diety oraz leczeniu zaburzeń metabolicznych prowadzących do zwiększonego poziomu kwasu moczowego we martwica głowy kości śródstopia Jałowa martwica polega na obumieraniu kości bez udziału zapalenia. Wskutek rozmiękania kości dochodzi do zniekształcenia obrysu głowy kości śródstopia i zaburzenia mechaniki stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Jałowa martwica rzadko pojawia w obrębie stawu palucha, ryzyko jej wystąpienia jest większe u osób z nadmiernie długą pierwszą kością śródstopia i stopą wydrążoną. Przewlekłe przeciążenia mogą prowadzić do zaburzenia ukrwienia głowy kości śródstopia i rozwoju nieprawidłowego obuwia Do powstawania palucha sztywnego może przyczyniać się także noszenie obuwia z wąskimi czubkami lub na wysokim obcasie. Obuwie tego rodzaju wymusza nienaturalne ustawienie stawu palucha oraz zwiększa stopień przeciążenia głowy kości zachowawczeIdentyfikacja czynników ryzyka palucha sztywnego pozwala na wdrożenie postępowania mającego za zadanie spowolnić progres choroby. W przypadku stwierdzenia tendencji do płaskostopia warto wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięśnie głębokie stopy oraz ćwiczenia poprawiające stabilność stawu skokowego. Wskazana jest również terapia manualna stawu śródstopno-paliczkowego i pozostałych stawów stopy, by zachować mobilność stopy pozwalającą na chód bez dolegliwości bólowych może przynieść noszenie specjalnych wkładek ortopedycznych odciążających pierwszy promień stopy. Wskazane jest także użytkowanie obuwia ze sztywną podeszwą typu roller, która posiada zaokrąglony czubek. W trakcie chodu dochodzi do przekolebania buta z odciążeniem stawu palucha i zachowaniem prawidłowego wzorca chodu bez negatywnych kompensacji na poziomie stawu skokowego, kolana czy operacyjneLeczenie operacyjne podejmuje się u osób z dużymi dolegliwościami bólowymi i z ograniczeniem ruchomości stawu, a także w przypadku, gdy leczenie zachowawcze pozostaje nieskuteczne. Kwalifikacja do odpowiedniego rodzaju zabiegu operacyjnego uwzględnia stopień zaawansowania palucha sztywnego określany na podstawie zdjęć RTG, poziom aktywności pacjenta oraz jego oczekiwania co do efektu po zabiegu. Zastosowanie leczenia operacyjnego pozwala na skuteczną niwelację dolegliwości bólowych, swobodny chód, a nawet podejmowanie aktywności sportowej jak bieganie. Cheilektomia polega na usunięciu wyrośli kostnych, które powstały w wyniku zmian zwyrodnieniowych. Chirurg wycina jedną czwartą grzbietowej części głowy kości śródstopia razem z osteofitem. Uwalnia również zrosty i zwłóknienia w obrębie stawu palucha. Zabieg powinien umożliwić zwiększenie zakresu zgięcia grzbietowego do minimum 60 stopni – ruchomość palucha sprawdzana jest śródoperacyjnie. Cheilektomię przeprowadza się u osób młodych, u których na radiogramach stwierdza się mały ubytek chrząstki głowy kości śródstopia. Wykonuje się także cheilektomię połączoną z osteotomią klinową Moberga, która uwzględnia przecięcie paliczka bliższego palucha i korekcję jego osi w celu uzyskania jeszcze większego zakresu ruchu zgięcia palucha. Wybór ostatecznej techniki zależy od indywidulanych warunków anatomicznych stopy pacjenta oraz biegłości chirurga w stosowanych procedurach operacyjnych. Artrodeza (usztywnienie) stawu śródstopno-paliczkowego stanowi „złoty standard” leczenia zaawansowanych postaci palucha sztywnego, zwłaszcza jeśli schorzenie rozwija się na podłożu zapalnym. Zabieg polega na wycięciu powierzchni stawowych, a następnie trwałym usztywnieniu stawu za pomocą specjalnych śrubek. Paluch zostaje ustawiony w pozycji około 25 stopni zgięcia grzbietowego, co umożliwia pacjentowi swobodne podejmowanie większości aktywności. Dolegliwości bólowe stawu palucha zostają zniesione, a komfort życia ulega wyraźnej poprawie. Dobrze przeprowadzony zabieg artrodezy przynosi trwałe efekty, a powikłania zdarzają się bardzo rzadko. Po zabiegu przodostopie wymaga odciążenia aż do uzyskania zrostu kości – przez około 6 tygodni pacjent powinien nosić specjalne obuwie „Gejszy” umożliwiające chód, a jednocześnie odciążające operowaną resekcyjna Kellera wykonywana jest u osób starszych powyżej 60 roku życia i prowadzących siedzący tryb życia. Zabieg polega na wycięciu jednej trzeciej paliczka bliższego palucha. Obciążanie kończyny w normalnym obuwiu jest możliwe w krótszym okresie czasu w porównaniu do artrodezy. Umożliwia to wczesną pionizację i poruszanie się osobom starszym bez konieczności długiego noszenia buta odciążającego. Zabieg ten niesie jednak za sobą większe ryzyko powikłań, w związku z czym nie powinno się go wykonywać u młodych aktywnych osób. Endoprotezoplastyka stawu śródstopno-paliczkowego palucha Wszczepienie sztucznej protezy stawu śródstopno-paliczkowego umożliwia przywrócenie ruchomości palucha w zaawansowanym stadium choroby zwyrodnieniowej. Obecnie trwają dyskusje co do trwałości sztucznego stawu i ryzyka zwichnięcia czy obluzowania protezy. Dzięki postępowi inżynierii biomedycznej produkowane są coraz bardziej nowoczesne i trwalsze w użytkowaniu modele endoprotez, co rodzi nadzieję na zastosowanie endoprotezoplastyki u szerszego grona informacjeNajczęściej zadawane pytania o schorzenie palucha sztywnego i metody jego leczenia:
Wycięcie wrastającego paznokcia. Wrastający paznokieć polega na wrastaniu bocznej części płytki paznokciowej pod skórę. Wrastanie paznokcia zachodzi najczęściej w obrębie dużego palca stopy. Objawami wrastającego paznokcia są dolegliwości bólowe z boku palucha na granicy paznokcia, które wynikają z mechanicznego podrażnienia
Odpowiedz w tym temacie Dodaj nowy temat Poprzednia 1 2 3 Dalej Strona 2 z 3 Rekomendowane odpowiedzi Gość Ilka Zgłoś odpowiedź Miałam paluchy koślawe, młotkowate (8), halux i obustronną hypermobilność pierwszego. Operacja dość skomplikowana 3 h wg. Lapidusa z użyciem implantów tytanowych, biowchłanialnych i memometalu. To prawda, że drugiego nia stajesz na nogi i wleczesz nimi ale lekarz to nie cudotwóra. Stopy muszą się zespolić po cięciach blizny wymaga czasu. Potem po zabiegu (tak obszernego)rehabilitacja: masaż limfatyczny, gimnastyka stóp i dbanie (ucisk i smarowanie blizn Contratubexem i Dercenafixsem. To trwa i o obu stopach naraz. W ciągu tych dni trzeba mieć obok siebie kogoś życzliwego, kto pomoże Ci wstać, poda jedzenie, zrobi opatrunek itp. Ja jestem po zabiegu w HaluxMed obok Poznania 6 tygodni , nogi są piękne, jeszcze są problemy z chodzeniem ale wierzę, że po rehabiitacjii będzie dobrze bo o tym świadczą zdjęcia. Pobyt w prywatnej klinice wspominam bardzo dobrze, niczego nie czułam w czasie operacji (znieczulenie w kręgosłup), a opieka po- super. Życzę wszystkim podjęcia słusznego wyboru lekarza operującego, by nie cierpieć daremnie, pozdrawiam. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość OLA Zgłoś odpowiedź serdecznie pozdrawiam. Operacje halluxa stopy prawej miałam w październiku Silvera. Żałuję,że poddałam się temu zabiegowi,gdyż teraz (kwiecień)palec mam łączący paluch ze stopą zesztywniał i chodzić nie mogę. Noga sinieje i boli-zwłaszcza po kąpieli...Lekarz,który mnie operował stwierdził,że *to pewnie zespół Sudecka*i uznał leczenie za na rehabilitację i jestem załamana,że efektów zabiegów nie robić? Jak leczyć takie skutki zabiegu? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Artur Zgłoś odpowiedź Widzę, że piszą tu same panie. Być może czeka mnie zabieg. Okaże się po wykonaniu zdjęcia RTG. Na razie paluch mam ruchomy, ale odczuwam ból w czasie chodzenia i układam inaczej stopę, co ma chyba przełożenie na staw kolanowy i kręgosłup. Z uwagi na pewne zobowiązania ewentualną operację planuję na jesień. Mam pytanie, czy da się w okresie rekonwalescencyjnym prowadzić samochód? Czy da się przez te kilka tygodni chodzić do pracy, czy też sztywność/ból wyklucza coś więcej niż spacer po domu? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Ewa Zgłoś odpowiedź ewa czy ktos ma endoproteze palucha,jeśli tak to gzie i za ile wykonana,ijeszcze jedno jak działla Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Wioluska Zgłoś odpowiedź Ja miałam operację w szpitalu w Pile i taki ala fachowiec ją przeprowadził, że od jakiś 5 lat mam sztywnego palucha. Jestem bardzo zła, szukam jakiś porad klinik ale boję się poddać drugi raz operacji bo już teraz mam problemy z chodzeniem, często słyszę pytanie A Ciebie boli noga? Wkurza mnie to bo nie boli ale nie mogę zginać palca. Chciałabym ubrać buty na wysokim obcasie ale tracę nadzieję, że kiedy kolwiek uda mi się to. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Irena Zgłoś odpowiedź Operację haluksa miałam w październiku 2013 r. w Lubinie ( nie mylić z Lublinem). Operacja z NFZ , więc nie dają żadnych butów, tylko przez 2 tyg. do zdjęcia szwów o kulach i 1 nodze, potem przez 4 tyg. można było się podpierać piętą. Długo nie można było tak chodzić, bo noga puchła i zaczyna la boleć. Po operacji ból do wytrzymania, dają leki przeciwbólowe. w domu też brałam, ale tylko kilka dni. Teraz już chodzę w butach o rozmiarze z przed operacji, ale kupiłam sobie z szerszym przodem, aby mnie nie uciskały i na płaskim obcasie. Po wypisaniu ze szpitala w domu naświetlałam sobie tą nogę i inne punkty wskazane aparatem medolight. Jestem obecnie po rehabilitacji wirówką i jutro ( trzy m-ce po operacji, idę do ortopedy na kontrolę. Palec mi się zgina i myślę, że w przyszłości jakieś buty z małym chociaż obcasikiem uda mi się ubrać. Teraz jak więcej pochodzę to mnie trochę boli, ale myślę, że to jeszcze normalne. Jutro się dowiem. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Wanda Zgłoś odpowiedź Polecam ortopedę dr Gniewosława Zielińskiego z Elbląga. Robi cuda z problemami w stopie. Pomógł mi i moim dwóm znajomym. Znacznie poprawił nam te paluchy i teraz możemy się cieszyć sprawnymi stopami. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Agnieszka Zgłoś odpowiedź No cóż,ja przed operacją mam termin na 15 października i ma mnie operować jakiś profesor. Jak przeczytałam Wasze wypowiedzi to ręce mi opadły i szczęka też. Moja ortopedka kazała mi iść na 3 dzień po operacji na fizjoterapię bo to trzeba usprawniać po w Niemczech,a taka operacja jest tu robiona ambulatoryjnie po wybudzeniu z narkozy do domciu,ale jaja nie? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Wadzia Zgłoś odpowiedź Jestem 4 dni po zabiegu sztywnego usztywnienie stawu 2 śrubami szpitala wyszłam do domu po 1 dniu .Trochę leżę ,trochę chodzę ,ale nie mam bólu jak tu poprzednicy jest w gipsie a potem będę chodzić w specjalnym bucie a dalej zobaczymy ? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Wera Zgłoś odpowiedź Zna ktoś dobrego specjalistę od tego problemu w Rzeszowie ? Mam tylko 20 lat, od roku ledwo chodzę, kuleję na lewą nogę, stawiam stopę tak żeby nie naciskać na staw - normalnie się nie da, tak strasznie boli. Na zdjęciu radiologicznym niby *nie ma* zmian, ale widać płyn dookoła stawu i opuchnięcie - czyli zmiana jest. Lekarz to zdiagnozował jako hallux ridigus - paluch sztywny i powiedział żebym się przyzwyczaiła do tego i gimnastykowała (czerwiec 2014). Usłyszałam że za młoda jestem na operację - no tak jakby Pani miała z 10 lat więcej to bym to mógł operować... Niestety teraz chodzenie tak boli że mam łzy w oczach, nie mogę tego wytrzymać już. Chciałabym jeszcze pochodzić na obcasach, a ledwo chodzę w płaskich butach. Jest jakiś dobry lekarz na Podkarpaciu ? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Zbych Zgłoś odpowiedź Hajnówka, oddział urazowo-ortopedyczny .dr Boroń Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość ArtRoza Zgłoś odpowiedź Jeśli chodzi o operację hallux rigidus, zdecydowanie polecam szpital MSWiA w Warszawie przy ul. Wołoskiej. Operował mnie dr Piotr Żbikowski. Żadnych gipsów, czy drutów. Opieka na oddziale - wzór-konspekt. Nazajutrz po operacji wróciłam do domu. Przeciwbólowo *zjadłam* może 4 tabletki Tramadolu. To było 6 lat temu - 6 cudownych lat bez bólu!!! Śmigam na obcasach, aż furczy :) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Gloria Zgłoś odpowiedź Zabieg - wszczepienie 2 endoprotez z powodu całkowitego zniszczenia obu stawów paliczkowych wykonano mi w Klinice 1 dnia w Poznaniu przy ul. Chwaliszewo. 1 zabieg - 2 stopy. Nie miałam ochoty na dwukrotne wyłączenia z życia, znieczulenia, gojenia, rehabilitację itd. Zabieg wykonano mi na początku grudnia 2015 roku W klinice zostałam 2 dni. Po dwóch tygodniach wyjęto mi stóp był tak dobry, że nie musiałam już nosić opatrunku, a młodość mam dawno za sobą i do tego cukrzycę Poruszałam się w skarpetkach i ortezach otrzymanych w szpitalu. Przy wyjściu poza dom asekuracyjnie używałam 1 kuli. 2 stycznia kupiłam wygodne buty o nr większe niż zwykle i odstawiłam ortezy. Stopy od czasu do czasu jeszcze bolą, więc na noc biorę niewielką dawkę przeciwbólową. Od połowy stycznia jadę na krótką rehabilitację. Operacja jest dziełem 2 lekarzy ortopedów, anestezjologa i personelu wspomagającego. Wszyscy kompetentni, konkretni i pomocni. Tanio jednak nie jest. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Basia Zgłoś odpowiedź Do Wera czy znalazłaś jakiegoś dobrego ortopede na Podkarpaciu który operuje sztywny paluch? Oszaleje z bólu, bolą obie stopy jak dalej funkcjonować? Pomóżcie błagam..... Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Magda Zgłoś odpowiedź Witajcie, jestem 3 tygodnie po operacji palucha sztywnego. Operację robiłam w szpitalu w Końskich / k. Kielc. Zastosowano u mnie supernowoczesną ponoć metodę z użyciem implantu reg joint, który założono jako konstrukcję pomiędzy powierzchnie kości. Operacja polegała w skrócie na zeskrobaniu ściśniętych powierzchni stawowych, zeskrobaniu narośli/ osteofita, założeniu imlantu i usztywnieniu wszystkiego drutem Kirchnera. Z czasem implant (wyglądający jak myjka kuchenna- druciak) ma się wchłonąć a w to miejsce utworzę z powrotem własny staw. Od 2 dnia po operacji poruszam się w specjalnym buciku (bez kul) Za tydzień mam mieć usunięty drut. Ból był dość silny przez dwa dni po operacji, teraz już bólu dawno nie odczuwam. Operację przeprowadzał doktor Mejnartowicz. Przyjmuje w OMEDZE w Kielcach. Doktor chciał mi dać 45dni zwolnienia, ale mam siedzącą pracę i właśnie zdecydowałam się wrócić do obowiązków. Jeżdżę już nawet samochodem. Pozdrawiam wszystkich niezdecydowanych Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Joanna Zgłoś odpowiedź Operację miałam cztery tygodnie temu, część szwów wyjęto mi po 16 dniach, część nie zdążyła się zrosnąć i usunięto mi po 25 dniach od operacji - jednak jak na mój organizm to trochę za wcześnie, bo na pewnym odcinku blizna mi się nie zdążyła zrosnąć. Cóż - jednemu zrasta się szybciej i lepiej, innemu gorzej. Jutro mam zacząć rehabilitację, nie wiem jak to będzie możliwe z niezabliźnioną raną. Mam nadzieję, że można będzie nad tym pracować. I mam nadzieję, że będę po rehabilitacji mogła chodząc normalnie stawiać stopę, a nie chodzić na lewej krawędzi stopy. Szykując się na operację oczekiwałam dwóch rzeczy: 1) osiągnięcia ruchomości palca i 2) możliwości wkładania normalnych butów. Nie potrzebuję brewerii typu szpilki czy jakiś wyższy obcas. Wystarczy mi taki umożliwiający anatomiczne ułożenie nogi - 1- 2 żeby po rehabilitacji spełniły się moje założenia. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Ola Zgłoś odpowiedź Witam!, miałam operacje sztywnego palucha 2 tygodnie mi i mplant silikonowy, czuję się bardzo dobrze ,nic nieboli palcem ruszam .Jest niewielki obrzęk i chodzę w buciku ortopedycznym, jestem bardzo zadowolona z przeciwbólowych nie bralam, tylko w szpitalu zaraz po zabiegu👍* Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Dorota Zgłoś odpowiedź omijajcie jak ognia ortopedikę (ul. modlińska)w warszawie - okaleczą was za ciężką kasę. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Monika Zgłoś odpowiedź Witam wszystkie obolałe stópki:) ,Jestem 5 tydzień po usunięciu egzostozy z palucha ( paluch sztywny). po 2 tygodniach ubrałam tzw. mukluki, po 2,5 wsiadłam do samochodu za kierownicę ( lewa noga ta od sprzęgła) - jest ok, nie boli przy naciskaniu. Noga opuchnięta jeszcze, nie da rady założyć czółenek czy butków *w szpic* ale sportowe- ok chociaż boli. po zabiegu 4 dni brałam tabletki na noc. Operowano mnie w *zwykłym szpitalu* w Wodzisławiu Śl, na 3 dzień wypis do obandażowaną stopą, bez gipsu,drutów itp. mam 40 sumie pozytywnie, ale na razie nie widzę wielkiej zmiany na lepsze - bo głównie oczekiwałam możliwości doboru obuwia wg gustu a nie wyłącznie wygody. wciąż czekam na efekty i zastanawiam się czy ktoś miał rehabilitację i jakiego typu? jak długo? Pozdrawiam! Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Irena Zgłoś odpowiedź Do Oli:gdzie miałąś operację polegającą na wszczepieniu protezy silikonowej? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Ewa Zgłoś odpowiedź Świetne produkty na halluksy można znaleźć w ofercie pewnej firmy z Lublina. Nawet nie trzeba wychodzić z domu i szukać po sklepach w wyszukiwarce można trafić na sklep. Ja korzystałam z tego produktu i jestem zadowolona. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Mawo Zgłoś odpowiedź Proszę o informację. Czy teraz można endoprotezę stawu śródstopno-paliczkowego otrzymać w ramach NFZ? Jak widzę w necie, to koszt prywatnie ok. 8 tys. jedna noga. No przesada. Mówicie o różnych typach operacji, a mnie interesuje tylko endoproteza. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość sisi Zgłoś odpowiedź Jestem 9 tyg po operacji palucha sztywnego w Rakoniewicach. na drugi dzień po operacji wyszłam ze szpitala , sam zabieg i po zabiegu nic mnie nie bolało. Natomiast teraz chodzę w butach o 2 numery większych, bo inaczej mnie boli i o 1 kuli . Przy zginaniu palca bardzo mnie boli , nie chodziłam na żadną rehabilitację bo lekarz stwierdził ,że nie ma takiej potrzeby , w styczniu idę do kontroli ciekawe co powie. Jak na razie jest gorzej niż było. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Michał Zgłoś odpowiedź to co ja zrobiłem to fala uderzeniowa5 razy aby zlikwidować osteofity-jak ktos ma ale raczej ma sie to i to kłuje tkankę miekką od wewnątrz. . Raz na tydzien ta fala. Dodatkowo trzeba masowac to miejsce aby te osteofity *mordować* miedzy tygodniowymi zabiegamiu falą. Fizjoterapeuta poradzi jak. Ponieważ przy hallux rigidus jest wąski staw miedzy paliczkami to zastrzyk z kwasu hiauloronwego., Jestem w trakcie tego właśnie. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Gość Santoro Zgłoś odpowiedź MAWO operacja na NFZ jest możliwa i nawet niektóre prywatne ośrodki je wykonują. Trzeba dzwonić i się dowiadywać. Orthos w podwrocławskich Komorowicach do grudnia 2017 miał jakąś pulę miejsc na NFZ ale wtedy jeszcze nie miałam skierowania od lekarza które było warunkiem. Mój ortopeda uważa, że wciąż jest szansa na rehabilitację itp W moim przypadku paluch nie boli tak bardzo ale mnie okropnie przeszkadza wygląd. Mam 34 lata a stopa wygląda jak u staruszki :( wstyd mi latem w odkrytych butach. Rozważam operacje prywatanie, chociaż u mnie należy też się zająć palcem młotkowatym, co dodatkowo podbija koszty do min 7 tyś. Czy to dużo czy to mało, to kwestia subiektywna. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach Poprzednia 1 2 3 Dalej Strona 2 z 3 Kto jest online? 0 użytkowników, 0 anonimowych, 167 gości (Zobacz pełną listę) Brak zarejestrowanych użytkowników online Najpopularniejsze Nowe dyskusje Najczęściej czytane Chmura tagów
Operacja palucha sztywnego stopy w Piasecznie . Porównaj ceny, wybierz najlepszą klinikę i bezpłatnie umów wizytę
Leczenie zachowawcze palucha sztywnego (hallux rigidus) W początkowych stadiach palucha sztywnego możliwe jest uzyskanie poprawy poprzez zastosowanie leczenia farmakologicznego, fizjoterapii, doboru właściwych wkładek i stosowanie obuwia z wyprofilowaną owalnie (od strony podeszwowej) podeszwą buta ograniczającą zgięcie grzbietowe w stawie śródstopno-paliczkowym palucha. Leczenie operacyjne palucha sztywnego (hallux rigidus) Przed przystąpieniem do leczenia operacyjnego palucha sztywnego pacjentka/pacjent jest dokładnie badany. Następnie przeprowadzamy z pacjentką/pacjentem rozmowę mającą na celu wyjaśnienie charakteru deformacji i omawiamy sposoby proponowanego leczenia operacyjnego. Na koniec przedstawiamy zagrożenia związane z samym zabiegiem i możliwe powikłania występujące w przebiegu leczenia operacyjnego palucha sztywnego. Badania diagnostyczne stosowane przed wykonaniem zabiegu operacyjnego leczenia palucha sztywnego (hallux rigidus) badanie radiologiczne w podstawowych projekcjach (Jest niezmiernie ważne, by zdjęcia były wykonywane w pełnym obciążeniu) badania morfologiczno-biochemiczne badanie pedobarograficzne (jest jeszcze w Polsce rzadko stosowane), które pozwala ocenić rozkład nacisków wywieranych na podeszwową stronę stóp podczas stania i chodzenia i tym samym pozwala precyzyjniej zaplanować leczenie operacyjne badanie ultrasonograficzne badanie tomografii komputerowej badanie rezonansu magnetycznego W zależności od stopnia zaawansowania choroby stosuje się różne sposoby leczenia operacyjnego: cheilectomia - operacyjne usunięcie wyrośli kostnych na grzbietowej powierzchni stawu śródstopno-paliczkowego. Jeśli zmiany są stosunkowo niewielkie zabieg może być wykonany artroskopowoCelem zabiegu jest poprawa zgięcia grzbietowego w stawie śródstopno-paliczkowym palucha i zmniejszenie dolegliwości bólowych, przedłużenie funkcjonowania stawu, poprawa wydolności i sprawności ruchowej. zastosowanie skojarzonego miejscowego leczenia biologicznego - mikrozłamania +Hyalofast + czynniki wzrostu + komórki macierzyste. W przypadku stwierdzenia ubytków chrząstki (poniżej 50 %) w obrębie głowy pierwszej kości śródstopia zastosowanie ma skojarzona technika operacyjna pojegająca na wykonaniu mikrozłamań w obrębie ubytku chrząstki a następnie pokrycie ubytku włókniną polimeru kwasu hialurowego wraz z podaniem miejscowo uprzednio przygotowanych preparatów z krwi pacjentka zawierających koncentrację czynników wzrostu wraz z komórkami zabiegu jest wspomożenie regeneracji uszkodzonej chrząstki w obrębie głowy pierwszej kości śródstopia a co się z tym wiąże poprawa wydolności i sprawności ruchowej. W przypadku stwierdzenia wyrośli kostnych na grzbietowej powierzchni stawu śróstopno-paliczkowego wraz z obecnością ubytków chrząstki w obrębie głowy pierwszej kości śródstopia zabieg cheilectomi może być wykonany łącznie z skojarzonym miejscowym leczeniem biologicznym. różnego rodzaju osteotomie (różne techniki przecięcia tkanki kostnej) wykonywane w obrębie pierwszej kości śródstopia i paliczka podstawnego paluchaCelem zabiegu jest poprawa zakresu ruchu w stawie śródstopno paliczkowym palucha, zmniejszenie dolegliwości bólowych, przedłużenie funkcjonowania stawu, poprawa wydolności i sprawności osteotomii wykonywane mogą być łącznie z zabiegiem cheilectomi i skojarzonym miejscowym leczeniem biologicznym (w przypadku stwierdzenia ubytków w obrębie chrząstki) operacja wg. Kellera - polega na resekcji (usunięciu) 1/3 bliższej paliczka podstawnego i plastyce tkanek miekkich. Powinna być wykonywana w szczególnych przypadkach i głównie u chorych powyżej 65 roku życia. Z powodu możliwych w przyszłości powikłań obecnie jest rzadziej zabiegu jest poprawa zakresu ruchu w stawie śródstopno paliczkowym palucha, zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawa wydolności i sprawności ruchowej. artrodeza (usztywnienie) stawu śródstopno-paliczkowego paluchaZabieg uważany jest za tzw "złoty standard" i stosowany w zmianach o największym nasileniu. Artrodeza polega na trwałym połączeniu pierwszej kości śródstopia z paliczkiem podstawowym palucha. W przypadku zmian o najwiekszym nasileniu zabieg artrodezy stawu śródstopno-paliczkowego palucha jest obecnie jedynym skutecznym rozwiązaniem. Celem zabiegu jest uwolnienie pacjenta od dolegliwości bólowych, usunięcie zniekształcenia w obrębie stawu śródstopno-paliczkowego powodującego stały konflikt z obuwiem, poprawa wydolności i sprawności ruchowej. endoprotezoplastyka stawu śródstopno-paliczkowego palucha. W ostatnich latach stosuje się również endoprotezy stawów śródstopno-paliczkowych palucha. Do niedawna odsetek powikłań dochodził do 30%.Wraz z pojawieniem się endoprotez nowej generacji odsetek obserwowanych powikłań zmiejszył się do kilku. Obecnie endoproteza dającą najlepsze i najtrwalsze wyniki to proteza Cartiva może być zastosowana w przypadku obecności częściowego zgięcia grzbietowego wraz z towarzyszącymi dolegliwościami bólowymi. Nie powinna być stosowana w przypadku bardzo znacznego ograniczenia ruchu w stawie śródstopno-paliczkowym palucha. CARTIVA Syntetyczny implant chrząstki stawowej – to nowoczesny implant stawu śródstopno-paliczkowego zaprojektowany tak, aby mógł zastąpić uszkodzoną powierzchnię chrząstki stawu. Cartiva jest zrobiona z alkoholu polivinylowego, materiału który jest używany w wielu urządzeniach i implantach medycznych w tym np., w soczewkach kontaktowych. Poprzez odpowiedni proces produkcji implant Cartiva doskonale odtwarza naturalne właściwości chrząstki. Wskazaniem do stosowania tego implantu jest uszkodzenie chrząstki stawu śródstopno-paliczkowego zarówno palucha jak i pozostałych palców stopy. Zniszczenie powierzchni stawowej może być efektem pierwotnej choroby zwyrodnieniowej lub skutkiem urazu. Zabieg implantacji Cartivy jest bezpieczną i krótką procedurą chirurgiczną, po której pacjent, w odróżnieniu od zabiegu artrodezy (usztywnienia) stawu, może od razu obciążać operowaną stopę. Wielu pacjentów uzyskuje zmniejszenie dolegliwości bólowych spowodowanych artrozą stawu w ciągu pierwszych tygodni po operacji. Po zabiegu wzrasta zakres ruchu w operowanym stawie, zmniejszają się dolegliwości bólowe i poprawia się funkcja stawu. Przeciwwskazaniem do implantacji Cartivy jest znacznego stopnia zmiany zwyrodnieniowe stawu za znacznym ograniczeniem ruchomości, lokalne infekcje skórne, uczulenia na alkohol poliwinylowy oraz niektóre choroby układowe.
Ból dużego palca przy chodzeniu na wysokim obcasie, wspięciu na palcach oraz przy próbie biernego zgięcia palca do góry może świadczyć o rozwoju palucha sztywnego (hallux rigidus). Dodatkowym objawem jest subiektywna sztywność stawu palucha oraz ograniczenie zakresu ruchomości w tym stawie.
Paluch sztywny (hallux rigidus) to patologia w której dochodzi do zmian zwyrodnieniowych w obrębie stawu śródstopno-palcowego I. Choroba objawia się dolegliwościami bólowymi, zaczerwienieniem oraz wyroślami kostnymi (osteofitami), które napinając skórę powodują otarcia, odleżyny oraz w znacznym stopniu przeszkadzają w noszeniu obuwia. Operacja palucha sztywnego polega na usunięciu przeszkadzających wyrośli kostnych, a czasami na wycięciu całego, chorobowo zmienionego stawu jednoczasowo stabilizując operowaną okolicę drutem Kirschnera. Pacjent opuszcza klinikę po 1-2 dniach z zaleceniami poruszania się o kulach w specjalnym obuwiu ortopedycznym przez okres 4-6 tygodni. Kontrola pozbiegowa następuje w 10-14 dobie w celu usunięcia szwów oraz oceny gojenia się rany. Usunięcie druta Kirschnera następuje po 6 tygodniach od zabiegu.Zdarza się, że pomimo leczenia operacyjnego, haluks może wrócić. Zazwyczaj nie jest to jednak spowodowane nieprawidłowo przeprowadzonym leczeniem chirurgicznym. Haluks może wrócić ponownie, a przyczyną najczęściej jest niezastosowanie się pacjenta do zaleceń. Po operacji palucha koślawego konieczne jest noszenie specjalnego obuwia. Paluch sztywny. Czym jest i jak go leczyć? Paluch sztywny to obok palucha koślawego jedno z najczęściej występujących schorzeń pierwszego stawu śródstopno-paliczkowego. Do występowania tej choroby przyczynia się proces zwyrodnieniowy stawów palucha. Dochodzi do ograniczenia ruchomości w obrębie stawu palucha. Konieczne jest podjęcie stosownego leczenia palucha sztywnego, aby nie doszło do zesztywnienia stawu. Paluch sztywny: przyczyny Jak już zostało wspomniane, przyczyną schorzenia są zmiany zwyrodnieniowe stawu śródstopno-paliczkowego, do których dochodzi z powodu różnych czynników, w tym ostrych urazów w obrębie palucha (np. na tle przebytych złamań stawowych i stłuczeń w obrębie palucha), mikrourazów palucha (które początkowo nie dają żadnych dolegliwości; przypadłość ta dotyczy przede wszystkim sportowców), chorób zapalnych obejmujących staw śródstopno-paliczkowy palucha (np. reumatoidalne zapalenie stawów), nieodpowiedniego dopasowania powierzchni tworzących staw śródstopno-paliczkowy, uniesienia pierwszej kości śródstopia (płaskostopie, paluch koślawy), noszenia nieprawidłowego obuwia. Paluch sztywny: objawy Większość pacjentów, którzy trafiają do lekarza z paluchem sztywnych, skarży się przede wszystkim na bardzo silny ból stawu śródstopno-paliczkowego dużego palca podczas chodzenia. Dolegliwości są niekiedy tak duże, że chorzy starają się chodzić na zewnętrznym brzegu stopy. To z kolei może prowadzić do przeciążeń mięśni i stawów kończyny dolnej i kręgosłupa. Odczuwalne jest też znaczące ograniczenie zgięcia grzbietowego palucha. Jednocześnie kształt palucha nie odbiega od normy, z wyjątkiem poszerzenia obrysu stawu. Mogą też pojawiać się obrzęki i zaczerwienienie stawu. Zachowawcze leczenie palucha sztywnego Leczenie zachowawcze (nieinwazyjne) ma na celu spowolnienie procesu postępowania choroby. Przede wszystkim stosuje się odpowiednie ortezy, które wspomagają naturalny ruch przetoczenia stopy podczas chodzenia. Konieczne jest również zastosowanie odpowiedniego obuwia (np. ze sztywną podeszwą typu roller) lub wkładek ortopedycznych, które odciążają pierwszy promień stopy. Oprócz tego zalecane są zabiegi o działaniu przeciwbólowym, terapia manualna, odpowiednie ćwiczenia mające na celu rozluźnienie aparatu mięśniowego stopy itp. Operacyjne leczenie palucha sztywnego W przypadku braku lub niewielkiej poprawy po zastosowaniu terapii zachowawczej, możliwe jest wdrożenie leczenia operacyjnego. Kwalifikacja do zabiegu operacyjnego odbywa się na podstawie analizy zdjęć RTG, informacji dotyczących poziomu aktywności pacjenta, a także jego oczekiwaniami co do efektywności podjętych działań. Leczenie operacyjne palucha sztywnego ma na celu skuteczne zniwelowanie dolegliwości bólowych, umożliwienie swobodnego chodu, a nawet uprawiania sportu. Do najczęstszych zabiegów zaliczamy: cheilektomię - usunięcie wyrośli kostnych powstałych w wyniku zmian zwyrodnieniowych oraz wygładzenie krawędzi stawu, artrodezę - usztywnienie stawu śródstopno-paliczkowego, endoprotezoplastykę stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Dane publikowane w Informatorze o Terminach Leczenia są przekazywane przez świadczeniodawców, szpitale, przychodnie. Informacje o pierwszym wolnym terminie powinny być przez nie przekazywane każdego dnia roboczego, z wyłączeniem sobót, niedziel oraz dni ustawowo wolnych od pracy. Ja miałam operację na hallux rigidus (paluch sztywniejący). Bolesność stawu na powierzchni górnej i coraz mniejszy zakres zginania w miarę upływu lat zmusił mnie do tego. Kupowanie butów, które by nie uciskały powierzchni stawu było bardzo trudne. Niestety jestem już 8 tyg. po i nie wygląda na to, żeby miało być lepiej.
Artrodeza operacja haluksa może być wykonywana rewizyjnie – po niepowodzeniu pierwotnej operacji palucha koślawego, wystąpieniu powikłań (np. silnej infekcji rany) lub też po rozległym urazie stawu MTP palucha z nieodwracalnym zniszczeniem chrząstki stawowej. Usztywnienie palucha sztywnego
1ECQQ.
